-
1 debt
nounSchuld, dieNational Debt — Staatsverschuldung, die
get out of debt — aus den Schulden herauskommen
be in somebody's debt — in jemandes Schuld stehen
* * *[det]- academic.ru/18797/debtor">debtor- in debt* * *[det]na \debt of gratitude eine Dankesschuld geh2. FINto pay back [or off] \debts Schulden abzahlen [o begleichen]to pay off a \debt eine Schuld begleichento reschedule a \debt umschuldento run up a [huge] \debt [enorme] Schulden machento be out of \debt schuldenfrei seinto be [heavily] in \debt to sb [or in sb's \debt] [große] Schulden bei jdm haben; ( fig) [tief] in jds Schuld stehen* * *[det]1. n(= money owed, obligation) Schuld for honor (US) — Ehrenschuld f, Verschuldung f der öffentlichen Hand
to be £5 in debt — £ 5 Schulden haben (to bei)
he is in my debt (for money) — er hat Schulden bei mir; (for help etc) er steht in meiner Schuld
to run or get into debt — Schulden machen, sich verschulden
to get out of debt — aus den Schulden herauskommen
to repay a debt (lit, fig) —
2. attrSchulden-debt relief/forgiveness — Schuldenerlass m
debt burden — Schulden pl
* * *debt [det] s1. Schuld f, besonders WIRTSCH, JUR Forderung f:debt counsel(l)ing Schuldnerberatung f;debt of hono(u)r Ehren-, besonders Spielschuld;debt of gratitude Dankesschuld;owe sb a debt of gratitude, be in sb’s debt jemandem Dank schulden, in jemandes Schuld stehen;pay one’s debt to nature den Weg alles Irdischen gehen, sterben;be in debt Schulden haben, verschuldet sein;be in debt to sb for £100 jemandem 100 Pfund schulden;be out of debt schuldenfrei sein3. REL Sünde f* * *nounSchuld, dieNational Debt — Staatsverschuldung, die
get or run into debt — in Schulden geraten; sich verschulden
* * *n.Schuld -en f.Verpflichtung f. -
2 долг
m2. (29; 'а/'у; в -у; pl. e.) Schuld f; в долг auf Borg, F auf Pump; брать в долг leihen, borgen (у Р von od. bei jemandem); давать в долг ausleihen, leihen, ausborgen; быть в ( большом) долгу (у Р, перед Т) (tief) in jemandes Schuld stehen; не остаться в долгу jemandem nichts schuldig bleiben; быть в долгу, как в шелку Spr. bis über die Ohren in Schulden stecken* * *долг m2. (´-а/´-у; в -у́; pl. e.) Schuld f;в долг auf Borg, fam auf Pump;дава́ть в долг ausleihen, leihen, ausborgen;не оста́ться в долгу́ jemandem nichts schuldig bleiben;быть в долгу́, как в шелку́ Spr. bis über die Ohren in Schulden stecken* * *<до́лга>м1. (обяза́тельство) Pflicht f, Schuldigkeit fслуже́бный долг Amtspflicht fсознаю́щий сво́й долг pflichtbewusstпо долгу́ слу́жбы pflichtgemäßне оста́ться в долгу́ у кого́-л. sich revanchieren bei +dat2. (взя́тое взаймы́) Geldschuld fдолги́ Schulden plзале́зть в долги́ перен Schulden machenходи́ть в долга́х разг verschuldet sein* * *n1) gener. Pflicht (обязанность), Rückstand, Schuld (задолженность), Pflicht, Schuld (денежный и т. п.), Schuldigkeit2) colloq. Klapperschuld (по мелочам)3) obs. Schuldigkeit (денежный и т. п.)4) law. (служебный) Offizium, Verbindlichkeit, Verpflichtung, Gült, Gülte5) econ. Forderung, Verschuldung6) fin. Geldschuld, Schulden, Schuldverpflichtung, Verschulden7) patents. Schuld (напр. денежный) -
3 deuda
'đeɐđaf1) ECO Schuld f2)deudas pl — ECO Schulden pl, Verschuldung f
sustantivo femeninodeudadeuda ['de403584BEu403584BEða]num1num (débito) Schuld femenino; deuda activa Geldforderung femenino; deuda contraída Verschuldung femenino; deuda del Estado Staatsverschuldung femenino; deuda externa Auslandsschuld femenino; deuda interna Inlandsschuld femenino; deuda pública Verschuldung der öffentlichen Hand; deuda a pagar fällige Schuld; deuda pendiente ausstehende Schuld; deuda vencida überfällige Schuld; cargado de deudas überschuldet; contraer deudas Schulden machen; sin deudas schuldenfreinum2num (moral) moralische Verpflichtung femenino; estar en deuda con alguien in jemandes Schuld stehen; lo prometido es deuda was man verspricht, muss man auch halten -
4 debt
[det] na \debt of gratitude eine Dankesschuld ( geh)to pay off a \debt eine Schuld begleichen;to run up a [huge] \debt [enorme] Schulden machento be out of \debt schuldenfrei sein;to be [heavily] in \debt to sb [or in sb's \debt] [große] Schulden bei jdm haben; ( fig) [tief] in jds Schuld stehen; -
5 debito
debitodebito ['de:bito]sostantivo Maskulin1 finanza Schuld Feminin, Verbindlichkeit Feminin, Soll neutro; avere un debito con qualcuno jdm etwas schulden; annullare un debito eine Schuld tilgen; debito pubblico Staatsverschuldung Feminin2 (obbligo morale) Pflicht Feminin, Schuldigkeit Feminin; sentirsi in debito verso qualcuno in jemandes Schuld stehen————————debitodebito , -aaggettivo1 (doveroso) schuldig, gebührend2 (imposto) notwendig, geboten3 (opportuno) passend; a tempo debito im passenden Augenblick, zur rechten ZeitDizionario italiano-tedesco > debito
6 dług
(t. przen) Schuld fmieć \długi Schulden habenmieć \dług wdzięczności wobec kogoś sich +akk jdm [sehr] verpflichtet fühlen, [tief] in jds Schuld stehen ( fig)7 долг
m2. (29; 'а/'у; в -у; pl. e.) Schuld f; в долг auf Borg, F auf Pump; брать в долг leihen, borgen (у Р von od. bei jemandem); давать в долг ausleihen, leihen, ausborgen; быть в ( большом) долгу (у Р, перед Т) (tief) in jemandes Schuld stehen; не остаться в долгу jemandem nichts schuldig bleiben; быть в долгу, как в шелку Spr. bis über die Ohren in Schulden stecken8 hock
I noun II 1.(esp. Amer.)transitive verb versetzen2. noun* * *[hok](a joint on the hind leg of an animal, below the knee: The horse has an injured hock.) das Fesselgelenk* * *hock1[hɒk, AM hɑ:k]hock2[hɒk, AM hɑ:k]n (animal joint) Sprunggelenk nt; (of a horse) Fesselgelenk nt; AM (meat) Hachse f, Haxe f SÜDD, ÖSTERR, SCHWEIZ a.hock3[hɒk, AM hɑ:k]I. n1. (in debt)to be in \hock ( fam) Schulden haben2. (pawned)to be in \hock ( fam) verpfändet sein▪ to \hock sth etw verpfänden* * *I [hɒk]n (ANATof animal) Sprunggelenk nt IIn(= wine) weißer Rheinwein III (inf)1. vt(= pawn) versetzen, verpfänden2. n* * *hock1 [hɒk; US hɑk]A s ZOOLa) Sprung-, Fesselgelenk n (der Huftiere)b) Mittelfußgelenk n (der Vögel)c) Hachse f (beim Schlachttier)hock2 [hɒk; US hɑk] s1. weißer Rheinwein2. trockener Weißweinhock3 [hɒk; US hɑk] besonders US umgA s:a) versetzt oder verpfändet sein,b) verschuldet sein, Schulden haben ( beide:to bei),get sth out of hock etwas ein- oder auslösen;put into hock → B* * *I noun II 1.(esp. Amer.)transitive verb versetzen2. noun9 остаться в долгу
10 envers
ɑ̃vɛʀ
1. prep
2. menversenvers [ãvεʀ]Beispiel: envers quelqu'un/quelque chose jdm/einer S. gegenüber; Beispiel: avoir une dette envers quelqu'un; (financière) jemandem Geld schulden; (morale) in jemandes Schuld stehen; Beispiel: son mépris envers quelqu'un/quelque chose seine/ihre Verachtung für jemanden/etwasd'une feuille de papier Rückseite féminin; d'une étoffe, d'un vêtement linke Seite; d'une assiette, feuille d'arbre Unterseite féminin►Wendungen: l'envers du décor die Kehrseite der Medaille; à l'envers (dans le mauvais sens) verkehrt herum; (à rebours) umgekehrt; (de bas en haut) auf dem Kopf; (à reculons) rückwärts; (en désordre) durcheinander; Beispiel: tout marche à l'envers alles geht schief familier11 estar en deuda con alguien
estar en deuda con alguienin jemandes Schuld stehen12 borçlu
borçlu schuldig (-e –i jemandem etwas); zu Dank verpflichtet (-e -den dolayı jemandem für); Schuldner m, -in f;b-ne borçlu kalmak in jemandes Schuld stehen;b-ne bş-i borçlu olmak jemandem etwas verdanken13 gebe
-i gebe bırakmak schwängern, fam ein Kind machen (D); befruchten;gebe kalmak schwanger werden;-den gebe kalmak geschwängert werden von;gebe olmak nahe bevorstehen14 sentirsi in debito verso qualcuno
sentirsi in debito verso qualcunoin jemandes Schuld stehenDizionario italiano-tedesco > sentirsi in debito verso qualcuno
15 dług
dług m (-u; -i) Schulden f/pl;dług publiczny EKON Staatsschuld f;siedzieć w długach in Schulden stecken;wpaść w długi sich in Schulden stürzen;mieć dług wdzięczności ( wobec G) in jemandes Schuld stehen16 gönül borcu
birine \gönül borcu olmak jdm Dank schulden, jdm zu Dank verpflichtet sein, in jds Schuld stehen17 indebted
predicative adjectivehe was indebted to a friend for this information — er verdankte einem Freund diese Information
be [much] indebted to somebody for something — jemandem für etwas [sehr] verbunden sein (geh.) od. zu Dank verpflichtet sein
* * *[in'detid]((with to) having reason to be grateful to: I am indebted to you for your help.) zu Dank verpflichtet- academic.ru/37550/indebtedness">indebtedness* * *in·debt·ed[ɪnˈdetɪd, AM -t̬ɪd]adj pred1. (obliged) [zu Dank] verpflichtet2. (having debt) verschuldetto be deeply [or heavily] \indebted hoch verschuldet sein, [tief] in den roten Zahlen stehen fam* * *[In'detɪd]adj1) (fig) verpflichtetto be indebted to sb for sth — jdm für etw (zu Dank) verpflichtet sein, für etw in jds Schuld (dat) stehen
he's obviously greatly indebted to Matisse/Steinbeck — er hat offensichtlich Matisse/Steinbeck viel zu verdanken
thank you very much, I am most indebted to you — vielen Dank, ich stehe zutiefst in Ihrer Schuld (geh)
I was indebted to them for £3,000 — ich schuldete ihnen £ 3000, ich war bei ihnen mit £ 3000 verschuldet
* * *indebted [ınˈdetıd] adj1. WIRTSCH verschuldet (to an akk, bei):be indebted to Schulden haben bei, jemandem Geld schulden2. (zu Dank) verpflichtet ( to sb jemandem):I am greatly indebted to you for ich bin Ihnen zu großem Dank verpflichtet für, ich stehe tief in Ihrer Schuld wegen* * *predicative adjectivebe/feel deeply indebted to somebody — tief in jemandes Schuld (Dat.) stehen (geh.)
be [much] indebted to somebody for something — jemandem für etwas [sehr] verbunden sein (geh.) od. zu Dank verpflichtet sein
* * *adj.verschuldet adj.18 sto [1]
1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân), stehen, I) im Ggstz. zum Sitzen usw., im weiteren Sinne = stehend verweilen, sich aufhalten, sich befinden, A) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen: stant ambo, non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo (Ggstz. humilis et ad terram more quadrupedum abiectus), Liv.: stantes (im Stehen, sich erhoben habend) plaudebant, Cic. (vgl. stantia in plausum tota theatra, Prop.): Minerva, quae est in Parthenone stans (in stehender Stellung), Plin.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: cui standi (sich auf den Füßen zu erhalten) vulnera vires non dederant, Ov.: stans pede in uno, Hor.: stante alqo, in jmds. Gegenwart, Cic. u. Tac.: me stante, Cic.: stantibus legatis, in Gegenwart d.G., Liv. – ad ianuam, ad curiam, Cic.: ad fores, Curt.: ante aedes, Plaut.: post aulaea, Curt.: in atriis, Plaut.: in conspectu exercitus, Curt.: cum gladiis in conspectu senatus, Cic.: circum senatum (v. Bürgern usw.), Cic.: propter in occulto, Cic.: stat super (oben darauf, auf dem Wagen), Ov.: hic foris, Plaut.: hinc procul, Ter.: qui proximi steterant, Caes. – Pass. impers., quid agitur? statur! Plaut. u. Ter. – b) v. lebl. Subjj.: stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete relinquit, ut postea subsecentur, Varro. – v. Altären u. Bildsäulen, stabant sine ignibus arae, Ov.: quorum statuae steterunt in rostris, Cic.: signa stant ad impluvium, Cic.: stabat commune sepulcrum, Hor.: aëneus (als eherne Bildsäule) ut stes, Hor.: levi de marmore tota stabis, wirst dastehen (als Bildsäule) aus M., Verg. – v. Webstuhle und dem Gewebe, aufrecht stehend, stans tela, Ov. met. 4, 275: stantes telae, Ov. fast. 3, 819.
2) insbes.: a) als milit. t.t. – stehen, aufgestellt sein, laxius, Curt.: in ulteriore ripa, Curt.: ante signa, Curt.: pro porta (v. Posten), Liv.: extra teli iactum, Liv.: sub armis, Auct. b. Afr.: in acie, Auct. b. Hisp.: haud impari acie, Liv.: pars aciei stetit sub hoste (tiefer als der F.), Auct. b. Afr.: quotā parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus? In Asia totius Asiae steterunt vires, Liv.: stetimus tela aspera contra contulimusque manus, Verg.: Bactriani armati stabant, Curt.: Eumenes rex Attalusque cum omni manu sua ab tergo inter postremam aciem ac vallum steterunt, Liv. – b) v. Dienern, dastehen, aufwarten, pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. fr.: sto exspectans, si quid mihi imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v. Buhldirnen = prostare, feilstehen, meritoria (sc. scorta) intra urbem stare vetuit, Vopisc. Tac. 10, 2: stat meretrix certo cuivis mercabilis aere, Ov. am. 1, 10, 21: olente in fornice stans, Hor. sat. 1, 2, 30: quod steterat multis in carcere fornicis annis, Iuven. 10, 239; vgl. 11, 172. – d) von Gebäuden = fertig dastehen, erbaut sein, iam stabant Thebae, Ov.: stet Capitolium fulgens, Hor.: aedificant muros. Stabat opus, Ov.: iam stare ratem, Val. Flacc. – e) v. Schiffen u. Schiffern, wo liegen, vor Anker liegen, stant litore puppes, Verg.: lembi, qui in Strymone stabant, Liv.: stabat classis in salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa silva erat centum sexaginta navium classis in ancoris stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. Ov.: crines fulti pulvere, Stat.: saetae, cristae, Ov.: stant mammae, Plin. – g) mit Abl. = von etwas starren, strotzen, vollstehen, -sein, cupressi stant rectis foliis, Enn. fr.: stat ager sentibus, Caecil. com. fr.: stat nive candidum Soracte, Hor.: pulvere caelum stare, Verg.: stant lumina flammā, Verg.
B) bildl.: 1) im allg.: in fastigio eloquentiae, Quint.: ante oculos stat ille meos, Ov.: pericula stant circum alqm, Verg.
2) auf jmds. Seite stehen, -sein, ihm anhangen, beistehen, od. das Gegenteil, gegen jmd. stehen, jmds. Gegner sein, a) mit ab u. Abl.: stare a se potius quam ab adversariis, Cic.: ab iis stare, Nep.: a senatu et a bonorum causa stare, Cic. – b) mit cum u. Abl.: vobiscum me stetisse dicebat, Cic.: quae (pars) cum Romanis stabat, Liv.: cum di prope cum Hannibale starent, Liv.: capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, Liv.: übtr., fortuna cum barbaris stabat, Liv.: victoria stat tecum, Ov. – c) m. pro u. Abl.: pro nobis, Ov.: pro Iuba atque Afris, Quint.: pro Pompei partibus, id est pro re publica, Vell.: pro meliore causa, Curt.: pro isdem partibus, Sen.: ruina partium, pro quibus steterat, Liv. fr.: stabat pro templo, für den T. (als Schützer), er war der Tempelhüter, Verg.: übtr., si pro mea patria ista virtus staret, Liv.: ni pro iure gentium stetisset fortuna, Liv.: stabat pro partibus invicta fortuna, Flor.: stabit pro signis iusque piumque tuis, Ov. – d) m. in u. Abl.: Graeci, qui in Darei partibus steterant, Curt. 3, 11 (28), 18. – e) mit in od. contra od. adversus u. Akk., gew. im Ggstz. zu ab, cum, pro u. Abl.: nec steterunt in te virque paterque meus, Ov.: quod adversus populi commoda in senectute steterat, sich dem V. des V. widersetzt hatte, Nep.: cum saepe a mendacio contra verum stare homines consuescerent, Cic.: qui nobiscum adversus barbaros steterunt, Nep.: Ligarium non pro Cn. Pompeio, sed pro Iuba et Afris inimicissimis populo Romano stetisse, Quint.: Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo, Ov.: mox simulatione contra Pompeium et Caesarem, animo pro Caesare stetit, Vell.: quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus vos stetimus, Liv.: cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat, Liv. – f) mit Advv.: hinc stas, illim causam dicis, Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12: prope incondita Thurinorum turba nec satis fido animo, unde pugnabat, stans, Liv. 25, 15, 13: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit (eventus belli), Liv. 21, 10, 9: aliunde stet semper, aliunde sentiat, Liv. 24, 45, 3.
3) auf jmd. od. etwas beruhen, m. in u. Abl. od. m. bl. Abl., omnis in Ascanio cari stat cura parentis, Verg.: stat salus in armis, Val. Flacc.: vigili stant bella magistro, Sil.
4) wie unser zu stehen kommen = kosten, centum talentis, Liv.: magno pretio, Hor.: alci gratis, Cic. Verr. 5, 48 (s. Zumpt z. St.). – übtr., multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ist zu haben für usw., Plaut.: Herculeo stabunt (logi ridiculi) prandio, cenā tibi, Plaut.
II) prägn.: A) eig.: 1) im Ggstz. zur Bewegung = stillstehen, -halten, still-, unbeweglich dastehen, sich nicht rühren, a) eig.: α) v. leb. Wesen, si iste ibit, ito: stabit, astato simul, Plaut.: sed abi intro, noli stare, Plaut.: quid stas lapis? Ter. – equus stare nescit, Verg.: ut taurus vaccā ademptā stare nequit, ruhen und rasten, Ov. – β) v. lebl. Subjj., wie v. Schiffen, videsne navem illam? stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, Cic. Acad. 2, 81: stetit aequore puppis, Ov.: mea si staret navis in Oceano, still läge, Prop. – von Himmelskörpern, statim stant signa, Plaut. – von Gewässern und anderen Flüssigkeiten, stant aquae, Ov.: placidum ventis stat mare, Verg.: stantia freta, Ov.: stat et fracto dolio vinum, Sen.: gelidus in venis stetit haesitque sanguis, Sen. poët.: cuius ex levi tactu stabant profluvia sanguinis, Arnob. – vom Eis, stat glacies iners, Hor. – b) übtr., von der Zeit – gleichs. stillstehen, verweilen, non segnis stat remeatve dies, Tibull.: veluti stet volucris dies, Hor.
2) mit dem Nbbegr. der Festigkeit, a) als milit. t.t. – α) stehen, festen Fuß fassen, standhalten, in gradu (auf der Mensur), Cic.: qui (miles) steterit (Ggstz. abiecto scuto fugiat), Cic.: in acie stare ac pugnare (Ggstz. in castra refugere), Liv.: verb. comminus stare et impetum sustinere, Caes.: contra leonem etiam stetit, Spart. – β) übtr., v. Kampfe selbst – stehen, auf einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit, Liv.: diu pugna neutro inclinata stetit, Liv. – b) von Felsen, Gebäuden = fest, unerschütterlich stehen, dauern (vgl. Drak. Liv. 31, 31, 15), quam si dura silex aut stet Marpesia cautes, Verg.: nec domus ulla nec urbs stare poterit, Cic.: stantibus Hierosolymis, Cic.: muros stare, Liv.: stantia moenia (Ggstz. ruinae muri), Liv.: aedes sacrae stantes (Ggstz. aedium sacrarum ruinae), Sen. – c) v. Geschossen, fest stecken bleiben, haften, missum stetit inguine ferrum, Ov.: hasta stetit medio tergo, Ov.: ossa inter ferreus ad costas alto stat vulnere mucro, Verg.
B) bildl.: 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6.
2) stare per alqm, durch jmds. Schuld gleichs. hangen bleiben = an jmd. hangen, liegen, jmds. Schuld sein, per me stetisse, Ter.: non per me stetit, Quint. – oft stat od. non (nihil) stat per alqm m. folg. quo minus u. Konj., Caes., Liv. u.a., od. stat per alqm m. folg. quin od. ne u. Konj., Liv., Suet. u.a. (vgl. Drak. Liv. 8, 2, 2. M. Müller Liv. 2, 31, 11. Ruperti Tac. dial. 21 extr.): u. per alqm stat m. folg. ut u. Konj., Plin. ep. 10, 6 (22), 2. Ps. Quint. decl. 250: per alqm non stat m. folg. Infin., Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 6.
3) mit dem Nbbegr. der Festigkeit u. Dauer = a) fest-, unerschüttert stehen, sich halten, sich behaupten, bestehen, verbleiben, Bestand haben (Ggstz. titubare, corruere, concĭdere), si stare non possunt, corruant, wenn sie sich nicht halten, sich nicht (bei ihren Vermögensumständen) behaupten können, so mögen sie fallen (bankrott werden), Cic.: qui me stante (solange ich mich in meiner Würde behauptete) stare non poterant, Cic.: per quos homines ordinesque steterim, Cic.: dum stabat regno incolumis, Verg.: stamus animis, sind festen Mutes, Cic.: stas animo, Hor.: quae si valuissent, res publica staret, tu tuis flagitiis concĭdisses, Cic.: res publica stat virtute suā, Liv.: regnum eorum novum fraternā stare concordiā, Liv.: tutelā muliebri res Latina et regnum avitum puero stetit, verblieb dem Kn., Liv.: stat nulla mortalibus umquam, fortunā titubante, fides, Sil.: nullo enim modo posse video stare istum (Caesarem) diutius, quin ipse per se etiam languentibus nobis concĭdat, Cic. ad Att. 10, 8, 6. – b) bei etw. festbleiben, α) = beharren, verharren, ihm nachkommen, an etw. sich halten bei etw. es bewenden lassen, m. in u. Abl., in fide, Cic.: in sententia, Liv.: stare oportet in eo, quod sit iudicatum, Cic. – m. bl. Abl., stant sententiā, Plaut.: suis stare iudiciis, Cic.: censoris opinione, Cic.: alcis iudicio, Cic.: alcis decreto, Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum laturus, Liv.: impers., eo stabitur consilio, Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = festgesetzt-, fest bestimmt-, fest beschlossen sein, stat sua cuique dies, Verg.: tempus agendae rei nondum stare, Liv.: u. so stat sententia, Ter.: stat pensata diu belli sententia, vincam servare invitos, Sil. – dah. stat alci sententia m. folg. Infin. = es steht bei jmd. der Entschluß-, der Wille fest, es ist bei jmd. fest beschlossen, zu usw., Liv.: so auch stat pectore fixum mit folg. Infin., Val. Flacc.: u. stat alci od. bl. stat mit folg. Infin., Cic. u.a. – c) v. Schauspielern u. Schauspielen, stehen = sich auf der Bühne halten, gefallen (Ggstz. cadere, exigi), in his, quas primum Caecilii didici novas, partim sum earum exactus, partim vix steti, Ter.: illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, Hor. – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – / Perf. stĕtĕrunt gemessen, Verg. Aen. 2, 774; 3, 48. Prop. 2, 8, 10 M. Ov. her. 7, 166. – Das Supinum statum will Prisc. 9, 38 mit langem a, dagegen 10, 27 mit kurzem a gemessen haben; stātūrus mißt Lucan. 2, 566 u. 719; 3, 381. Sil. 17, 82. Mart. 6, 32, 3. – vulg. Nbf. isto, wov. istat, Augustin. serm. 118, 4 Mai: istamus, Itala (Fuld.) Roman. 5, 2: istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod. Bamb. A.
19 sto
1. sto, stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta, wie in εστη-κα, εστάναι, ahd. stân), stehen, I) im Ggstz. zum Sitzen usw., im weiteren Sinne = stehend verweilen, sich aufhalten, sich befinden, A) eig.: 1) im allg.: a) v. leb. Wesen: stant ambo, non sedent, Plaut.: cum virgo staret et Caecilia in sella sederet, Cic.: stans ac rectus homo (Ggstz. humilis et ad terram more quadrupedum abiectus), Liv.: stantes (im Stehen, sich erhoben habend) plaudebant, Cic. (vgl. stantia in plausum tota theatra, Prop.): Minerva, quae est in Parthenone stans (in stehender Stellung), Plin.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: cui standi (sich auf den Füßen zu erhalten) vulnera vires non dederant, Ov.: stans pede in uno, Hor.: stante alqo, in jmds. Gegenwart, Cic. u. Tac.: me stante, Cic.: stantibus legatis, in Gegenwart d.G., Liv. – ad ianuam, ad curiam, Cic.: ad fores, Curt.: ante aedes, Plaut.: post aulaea, Curt.: in atriis, Plaut.: in conspectu exercitus, Curt.: cum gladiis in conspectu senatus, Cic.: circum senatum (v. Bürgern usw.), Cic.: propter in occulto, Cic.: stat super (oben darauf, auf dem Wagen), Ov.: hic foris, Plaut.: hinc procul, Ter.: qui proximi steterant, Caes. – Pass. impers., quid agitur? statur! Plaut. u. Ter. – b) v. lebl. Subjj.: stabat in his (lucis) ingens quercus, Ov.: in cava nullus stet tibi nare pilus, Ov.: stant saxa antro, Ov.: stramenta stantia in segete re-————linquit, ut postea subsecentur, Varro. – v. Altären u. Bildsäulen, stabant sine ignibus arae, Ov.: quorum statuae steterunt in rostris, Cic.: signa stant ad impluvium, Cic.: stabat commune sepulcrum, Hor.: aëneus (als eherne Bildsäule) ut stes, Hor.: levi de marmore tota stabis, wirst dastehen (als Bildsäule) aus M., Verg. – v. Webstuhle und dem Gewebe, aufrecht stehend, stans tela, Ov. met. 4, 275: stantes telae, Ov. fast. 3, 819.2) insbes.: a) als milit. t.t. – stehen, aufgestellt sein, laxius, Curt.: in ulteriore ripa, Curt.: ante signa, Curt.: pro porta (v. Posten), Liv.: extra teli iactum, Liv.: sub armis, Auct. b. Afr.: in acie, Auct. b. Hisp.: haud impari acie, Liv.: pars aciei stetit sub hoste (tiefer als der F.), Auct. b. Afr.: quotā parte virium suarum ibi dimicavit Antiochus? In Asia totius Asiae steterunt vires, Liv.: stetimus tela aspera contra contulimusque manus, Verg.: Bactriani armati stabant, Curt.: Eumenes rex Attalusque cum omni manu sua ab tergo inter postremam aciem ac vallum steterunt, Liv. – b) v. Dienern, dastehen, aufwarten, pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. fr.: sto exspectans, si quid mihi imperent, Ter.: ad cyathum et vinum, Suet.: ad pedes, Suet. – c) v. Buhldirnen = prostare, feilstehen, meritoria (sc. scorta) intra urbem stare vetuit, Vopisc. Tac. 10, 2: stat meretrix certo cuivis mercabilis aere, Ov. am. 1, 10, 21: olente in fornice stans,————Hor. sat. 1, 2, 30: quod steterat multis in carcere fornicis annis, Iuven. 10, 239; vgl. 11, 172. – d) von Gebäuden = fertig dastehen, erbaut sein, iam stabant Thebae, Ov.: stet Capitolium fulgens, Hor.: aedificant muros. Stabat opus, Ov.: iam stare ratem, Val. Flacc. – e) v. Schiffen u. Schiffern, wo liegen, vor Anker liegen, stant litore puppes, Verg.: lembi, qui in Strymone stabant, Liv.: stabat classis in salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa silva erat centum sexaginta navium classis in ancoris stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend stehen, emporstehen, -starren, -ragen, steteruntque comae, Verg. u. Ov.: crines fulti pulvere, Stat.: saetae, cristae, Ov.: stant mammae, Plin. – g) mit Abl. = von etwas starren, strotzen, vollstehen, -sein, cupressi stant rectis foliis, Enn. fr.: stat ager sentibus, Caecil. com. fr.: stat nive candidum Soracte, Hor.: pulvere caelum stare, Verg.: stant lumina flammā, Verg.B) bildl.: 1) im allg.: in fastigio eloquentiae, Quint.: ante oculos stat ille meos, Ov.: pericula stant circum alqm, Verg.2) auf jmds. Seite stehen, -sein, ihm anhangen, beistehen, od. das Gegenteil, gegen jmd. stehen, jmds. Gegner sein, a) mit ab u. Abl.: stare a se potius————quam ab adversariis, Cic.: ab iis stare, Nep.: a senatu et a bonorum causa stare, Cic. – b) mit cum u. Abl.: vobiscum me stetisse dicebat, Cic.: quae (pars) cum Romanis stabat, Liv.: cum di prope cum Hannibale starent, Liv.: capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, Liv.: übtr., fortuna cum barbaris stabat, Liv.: victoria stat tecum, Ov. – c) m. pro u. Abl.: pro nobis, Ov.: pro Iuba atque Afris, Quint.: pro Pompei partibus, id est pro re publica, Vell.: pro meliore causa, Curt.: pro isdem partibus, Sen.: ruina partium, pro quibus steterat, Liv. fr.: stabat pro templo, für den T. (als Schützer), er war der Tempelhüter, Verg.: übtr., si pro mea patria ista virtus staret, Liv.: ni pro iure gentium stetisset fortuna, Liv.: stabat pro partibus invicta fortuna, Flor.: stabit pro signis iusque piumque tuis, Ov. – d) m. in u. Abl.: Graeci, qui in Darei partibus steterant, Curt. 3, 11 (28), 18. – e) mit in od. contra od. adversus u. Akk., gew. im Ggstz. zu ab, cum, pro u. Abl.: nec steterunt in te virque paterque meus, Ov.: quod adversus populi commoda in senectute steterat, sich dem V. des V. widersetzt hatte, Nep.: cum saepe a mendacio contra verum stare homines consuescerent, Cic.: qui nobiscum adversus barbaros steterunt, Nep.: Ligarium non pro Cn. Pompeio, sed pro Iuba et Afris inimicissimis populo Romano stetisse, Quint.: Mulciber in Troiam, pro Troia stabat Apollo, Ov.: mox simulatione contra Pompeium et————Caesarem, animo pro Caesare stetit, Vell.: quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus reges, sic nunc pro rege adversus vos stetimus, Liv.: cum quo ferocissime pro Romana societate adversus Punicum foedus steterat, Liv. – f) mit Advv.: hinc stas, illim causam dicis, Plaut. Men. 799: ut, unde stetisset, eo se victoria transferret, Iustin. 5, 4, 12: prope incondita Thurinorum turba nec satis fido animo, unde pugnabat, stans, Liv. 25, 15, 13: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit (eventus belli), Liv. 21, 10, 9: aliunde stet semper, aliunde sentiat, Liv. 24, 45, 3.3) auf jmd. od. etwas beruhen, m. in u. Abl. od. m. bl. Abl., omnis in Ascanio cari stat cura parentis, Verg.: stat salus in armis, Val. Flacc.: vigili stant bella magistro, Sil.4) wie unser zu stehen kommen = kosten, centum talentis, Liv.: magno pretio, Hor.: alci gratis, Cic. Verr. 5, 48 (s. Zumpt z. St.). – übtr., multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano generi pluris stetit, Sen.: tunc res immenso placuit statura labore, Lucan.: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, Liv.: periculum vitae meae tuo stat periculo, wird erkauft, ist zu haben für usw., Plaut.: Her-————culeo stabunt (logi ridiculi) prandio, cenā tibi, Plaut.II) prägn.: A) eig.: 1) im Ggstz. zur Bewegung = stillstehen, -halten, still-, unbeweglich dastehen, sich nicht rühren, a) eig.: α) v. leb. Wesen, si iste ibit, ito: stabit, astato simul, Plaut.: sed abi intro, noli stare, Plaut.: quid stas lapis? Ter. – equus stare nescit, Verg.: ut taurus vaccā ademptā stare nequit, ruhen und rasten, Ov. – β) v. lebl. Subjj., wie v. Schiffen, videsne navem illam? stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, Cic. Acad. 2, 81: stetit aequore puppis, Ov.: mea si staret navis in Oceano, still läge, Prop. – von Himmelskörpern, statim stant signa, Plaut. – von Gewässern und anderen Flüssigkeiten, stant aquae, Ov.: placidum ventis stat mare, Verg.: stantia freta, Ov.: stat et fracto dolio vinum, Sen.: gelidus in venis stetit haesitque sanguis, Sen. poët.: cuius ex levi tactu stabant profluvia sanguinis, Arnob. – vom Eis, stat glacies iners, Hor. – b) übtr., von der Zeit – gleichs. stillstehen, verweilen, non segnis stat remeatve dies, Tibull.: veluti stet volucris dies, Hor.2) mit dem Nbbegr. der Festigkeit, a) als milit. t.t. – α) stehen, festen Fuß fassen, standhalten, in gradu (auf der Mensur), Cic.: qui (miles) steterit (Ggstz. abiecto scuto fugiat), Cic.: in acie stare ac pugnare (Ggstz. in castra refugere), Liv.: verb. comminus stare et impetum sustinere, Caes.: contra leonem————etiam stetit, Spart. – β) übtr., v. Kampfe selbst – stehen, auf einer Stelle haften, schweben, anceps dicitur certamen stetisse, soll ohne allen Ausschlag gestanden haben, Liv.: ibi aliquamdiu atrox pugna stetit, Liv.: diu pugna neutro inclinata stetit, Liv. – b) von Felsen, Gebäuden = fest, unerschütterlich stehen, dauern (vgl. Drak. Liv. 31, 31, 15), quam si dura silex aut stet Marpesia cautes, Verg.: nec domus ulla nec urbs stare poterit, Cic.: stantibus Hierosolymis, Cic.: muros stare, Liv.: stantia moenia (Ggstz. ruinae muri), Liv.: aedes sacrae stantes (Ggstz. aedium sacrarum ruinae), Sen. – c) v. Geschossen, fest stecken bleiben, haften, missum stetit inguine ferrum, Ov.: hasta stetit medio tergo, Ov.: ossa inter ferreus ad costas alto stat vulnere mucro, Verg.B) bildl.: 1) im allg., stillstehen, stehenbleiben, utinam res publica stetisset quo coeperat statu, Cic. de off. 2, 3: nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas, Sen. ad Marc. 26, 6.2) stare per alqm, durch jmds. Schuld gleichs. hangen bleiben = an jmd. hangen, liegen, jmds. Schuld sein, per me stetisse, Ter.: non per me stetit, Quint. – oft stat od. non (nihil) stat per alqm m. folg. quo minus u. Konj., Caes., Liv. u.a., od. stat per alqm m. folg. quin od. ne u. Konj., Liv., Suet. u.a. (vgl. Drak. Liv. 8, 2, 2. M. Müller Liv. 2, 31, 11. Ruperti Tac. dial. 21 extr.): u. per alqm stat m. folg. ut————u. Konj., Plin. ep. 10, 6 (22), 2. Ps. Quint. decl. 250: per alqm non stat m. folg. Infin., Scaevol. dig. 32, 1, 38. § 6.3) mit dem Nbbegr. der Festigkeit u. Dauer = a) fest-, unerschüttert stehen, sich halten, sich behaupten, bestehen, verbleiben, Bestand haben (Ggstz. titubare, corruere, concĭdere), si stare non possunt, corruant, wenn sie sich nicht halten, sich nicht (bei ihren Vermögensumständen) behaupten können, so mögen sie fallen (bankrott werden), Cic.: qui me stante (solange ich mich in meiner Würde behauptete) stare non poterant, Cic.: per quos homines ordinesque steterim, Cic.: dum stabat regno incolumis, Verg.: stamus animis, sind festen Mutes, Cic.: stas animo, Hor.: quae si valuissent, res publica staret, tu tuis flagitiis concĭdisses, Cic.: res publica stat virtute suā, Liv.: regnum eorum novum fraternā stare concordiā, Liv.: tutelā muliebri res Latina et regnum avitum puero stetit, verblieb dem Kn., Liv.: stat nulla mortalibus umquam, fortunā titubante, fides, Sil.: nullo enim modo posse video stare istum (Caesarem) diutius, quin ipse per se etiam languentibus nobis concĭdat, Cic. ad Att. 10, 8, 6. – b) bei etw. festbleiben, α) = beharren, verharren, ihm nachkommen, an etw. sich halten bei etw. es bewenden lassen, m. in u. Abl., in fide, Cic.: in sententia, Liv.: stare oportet in eo, quod sit iudicatum, Cic. – m. bl. Abl., stant————sententiā, Plaut.: suis stare iudiciis, Cic.: censoris opinione, Cic.: alcis iudicio, Cic.: alcis decreto, Caes.: illis promissis, Cic.: pacto, Liv.: ut palam in senatu diceret, staturus eo esset, quod censuissent, an ad populum laturus, Liv.: impers., eo stabitur consilio, Liv.: statur priore foedere, Liv. – mit Dat., arbitri sententiae, voluntati patris defuncti, ICt.: rei iudicatae, ICt. – β) übtr., feststehen = festgesetzt-, fest bestimmt-, fest beschlossen sein, stat sua cuique dies, Verg.: tempus agendae rei nondum stare, Liv.: u. so stat sententia, Ter.: stat pensata diu belli sententia, vincam servare invitos, Sil. – dah. stat alci sententia m. folg. Infin. = es steht bei jmd. der Entschluß-, der Wille fest, es ist bei jmd. fest beschlossen, zu usw., Liv.: so auch stat pectore fixum mit folg. Infin., Val. Flacc.: u. stat alci od. bl. stat mit folg. Infin., Cic. u.a. – c) v. Schauspielern u. Schauspielen, stehen = sich auf der Bühne halten, gefallen (Ggstz. cadere, exigi), in his, quas primum Caecilii didici novas, partim sum earum exactus, partim vix steti, Ter.: illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, Hor. – cum stetit olim nova (fabula), actoris operā magis stetisse quam suā, Ter.: securus, cadat an recto stet fabula talo, Hor. – ⇒ Perf. stĕtĕrunt gemessen, Verg. Aen. 2, 774; 3, 48. Prop. 2, 8, 10 M. Ov. her. 7, 166. – Das Supinum statum will Prisc. 9, 38 mit langem a, dagegen 10, 27 mit kurzem a gemessen————haben; stātūrus mißt Lucan. 2, 566 u. 719; 3, 381. Sil. 17, 82. Mart. 6, 32, 3. – vulg. Nbf. isto, wov. istat, Augustin. serm. 118, 4 Mai: istamus, Itala (Fuld.) Roman. 5, 2: istatis, Itala (psalt. Veron.) psalm. 133, 1: ista, Itala (Fuld.) Iacob. 2, 3: istare, Isid. de nat. rer. 44, 2 cod. Bamb. A.————————2. stō, s. iste ⇒.20 door
noun1) Tür, die; (of castle, barn) Tor, dashe put his head round the door — er streckte den Kopf durch die Tür
lay something at somebody's door — (fig.) jemandem etwas anlasten od. zur Last legen
from door to door — von Haus zu Haus; von Tür zu Tür
all doors are open/closed to him — ihm stehen alle Türen offen/sind alle Türen verschlossen
have/get one's foot in the door — mit einem Fuß od. Bein drin sein/hineinkommen
leave the door open for something — die Tür für od. zu etwas offenhalten
open the door to or for something — etwas möglich machen
3) (doorway) [Tür]eingang, derwalk through the door — zur Tür hineingehen/hereinkommen
shop door — Geschäftseingang, der
4)out of doors — im Freien; draußen
* * *[do:]1) (the usually hinged barrier, usually of wood, which closes the entrance of a room, house etc: He knocked loudly on the door.) die Tür2) (a means of achieving something: the door to success.) das Tor•- academic.ru/21820/doorknob">doorknob- doorman
- doormat
- doorstep
- doorway
- on one's doorstep* * *[dɔ:ʳ, AM dɔ:r]nback/front \door Hinter-/Vordertür fmain \door Haupteingang mpatio \door Terrassentür frevolving/sliding \door Dreh-/Schiebetür fswing \door Pendeltür f, Schwingtür fbehind closed \doors hinter verschlossenen Türento answer the \door [auf das Läuten [hin]] die Tür aufmachento be on the \door Türsteher seinto knock at [or on] the \door an die Tür klopfento lay sth at sb's \door ( fig) jdm etw anlasten [o zur Last machen], jdn für etw akk verantwortlich machento open/shut [or close] the \door die Tür aufmachen/schließenshow him the door zeig ihm, wo es hinausgeht famto slip through the \door durch die Tür schlüpfen [o entwischen]▪ at the \door an der Türsomeone is at the \door da ist jemand an der Türout of \doors im Freien, draußen2. (house)two \doors away zwei Häuser weitertwo \doors down/up zwei Häuser die Straße runter/rauf famnext \door nebenanthe people next \door die Leute von nebenan\door to \door von Tür zu Tür [o Haus zu Haus3. (room)two \doors down/up zwei Zimmer den Gang hinunter/hinaufhis office is the third \door on the left sein Büro ist die dritte Tür linksto close the \door on [or to] sth etw unmöglich machen [o ausschließen]these discussions may well open the \door to a peaceful solution diese Gespräche sind vielleicht der Auftakt zu einer friedlichen Lösung5.▶ to shut [or close] the stable [or barn] \door after the horse has bolted ( prov) den Brunnen zudecken, wenn das Kind schon hineingefallen ist* * *[dɔː(r)]n1) Tür f; (= entrance to cinema etc) Eingang mthere's someone at the door — da ist jemand an der Tür
was that the door? — hat es geklingelt/geklopft?
to see sb to the door —
to be on the door (bouncer etc) — Türsteher sein; (collecting ticket money etc) Türdienst haben
"doors open 2.20" — "Einlass 14.20 Uhr"
to go from door to door (salesman etc) — von Tür zu Tür gehen, Klinken putzen (inf)
he lives three doors away —
it takes 7 hours from door to door — man braucht 7 Stunden von Tür zu Tür
2)by or through the back door — durch ein Hintertürchento have a foot or toe in the door — mit einem Fuß or Bein drin sein
to be at death's door — an der Schwelle des Todes stehen
to leave the door open to or for further negotiations — die Tür zu weiteren or für weitere Verhandlungen offenlassen
to open the door to sth — einer Sache (dat) Tür und Tor öffnen
we don't want to shut any doors — wir möchten uns (dat) keine Möglichkeiten verbauen
when one door shuts, another door opens (prov) — irgendwie geht es immer weiter
* * *door [dɔː(r)] s1. Tür f:who was at the door? wer war an der Tür?;three-door wardrobe dreitüriger Schrankto zu):3. a) Ein-, Zugang msell sth from door to door etwas an der Haustür verkaufen;a) nach draußen, ins Freie, hinaus,b) im Freien, draußen;a) im Haus, drinnen,b) ins Haus, hinein;the enemy is at our door der Feind steht vor den Toren;he lives two doors down the street er wohnt zwei Türen oder Häuser weiter;next door to fig beinahe, fast, so gut wie;this is next door to a miracle das ist beinahe ein Wunder, das grenzt an ein Wunder;lay sth at sb’s door jemandem etwas zur Last legen;lay the blame at sb’s door jemandem die Schuld zuschieben;the fault lies at his door er trägt die Schuld;a) jemanden abweisen,b) etwas unmöglich machen;show sb the door, turn sb out of doors jemandem die Tür weisen, jemanden hinauswerfen;open the door to sb jemanden hereinlassen, jemandem (die Tür) öffnen;open a door to ( oder for) sth etwas ermöglichen oder möglich machen, pej auch einem Missbrauch etc Tür und Tor öffnen;shut the door (Autorennsport) zumachen;* * *noun1) Tür, die; (of castle, barn) Tor, das‘doors open at 7’ — "Einlass ab 7 Uhr"
lay something at somebody's door — (fig.) jemandem etwas anlasten od. zur Last legen
from door to door — von Haus zu Haus; von Tür zu Tür
all doors are open/closed to him — ihm stehen alle Türen offen/sind alle Türen verschlossen
have/get one's foot in the door — mit einem Fuß od. Bein drin sein/hineinkommen
leave the door open for something — die Tür für od. zu etwas offenhalten
open the door to or for something — etwas möglich machen
3) (doorway) [Tür]eingang, derwalk through the door — zur Tür hineingehen/hereinkommen
shop door — Geschäftseingang, der
4)out of doors — im Freien; draußen
* * *n.Tür -en f.СтраницыСм. также в других словарях:
Stehen — Stehen, verb. irregul. ich stehe, du stehest oder stehst, er stehet oder steht; Imperf. ich stand, (im gemeinen Leben stund) Conjunct. ich stände, (im gemeinen Leben stünde) Mittelw. gestanden; Imperat. stehe oder steh. Es ist ein Neutrum,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Schuld (Ethik) — Der Begriff Schuld wird in der Ethik in unterschiedlichen Zusammenhängen verwendet. Schuld für die Verletzung wohlverstandener Interessen anderer, bei jemand anderem aus Dankbarkeit oder wegen eines Versprechens „in der Schuld stehen“ und… … Deutsch Wikipedia
schuld — [ʃʊlt]: in der Wendung [an etwas] schuld sein: [an etwas] die Schuld haben, [für etwas] verantwortlich sein: er ist schuld [an dem ganzen Unheil]. * * * schụld 〈Adj.; nur präd. u. adv.; Kleinschreibung in Verbindung mit den Verben „sein“,… … Universal-Lexikon
Schuld — [ʃʊlt], die; , en: 1. <ohne Plural> das Verantwortlichsein für einen unheilvollen, strafwürdigen, bestimmten Geboten o. Ä. zuwiderlaufenden Vorgang, Tatbestand: er trägt die Schuld am wirtschaftlichen Zusammenbruch; sie fühlt sich frei von… … Universal-Lexikon
stehen — stehen: Die Verben mhd., ahd. stān, stēn, niederl. staan, schwed. stå beruhen mit verwandten Wörtern in den meisten anderen idg. Sprachen auf der idg. Wurzel *st‹h›ā »stehen, stellen«, vgl. besonders lat. stare »stehen, stellen« (s. die… … Das Herkunftswörterbuch
Schuld — Schuld, 1) die Urheberschaft eines Übels, insofern damit zugleich die Verpflichtung entweder zum Ersatz od. zur Erduldung eines vergeltenden Übels (einer Strafe) verbunden ist. Es liegen dabei immer entweder stillschweigend od. ausdrücklich… … Pierer's Universal-Lexikon
Schuld (Ursache, Vergehen) — (Eine Scheidung der Sprichwörter in zwei Gruppen konnte selbstverständlich nur im allgemeinen durchgeführt werden, da die Bedeutung des Wortes »Schuld« in einem und demselben Sprichworte verschieden aufgefasst werden kann.) 1. Auf Schuld folgt… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schuld (Zahlungspflicht) — 1. Alle Schulden muss man bezahlen. – Graf, 236, 90. Mhd.: Alle scult mut man wol gelden. (Homeyer, Sachsenspiegel, I, 65.) 2. Allererst die Schulden, dann die Almosen. – Graf, 221, 267. Erst wenn aus dem Nachlass des Verstorbenen die Schulden… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Schuld und Sühne — Raskolnikow und Marmeladow. Illustration von Michail Petrowitsch Klodt, 1874. Schuld und Sühne (russisch: Преступление и наказание), in älteren Übersetzungen auch Raskolnikow, in neueren Verbrechen und Strafe, ist der 1866 erschienene erste große … Deutsch Wikipedia
Schuld — Schụld die; ; nur Sg; 1 die Schuld (an etwas (Dat) / für etwas) die Verantwortung für etwas Böses, Unmoralisches oder Verbotenes ≈ Unschuld <die Schuld haben, tragen; seine Schuld bekennen, leugnen; die Schuld von sich weisen; die Schuld… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
stehen — stillstehen; geschrieben stehen; auf den Füßen stehen; aufrecht stehen; seinen Namen (für etwas) hergeben; mit seinem Namen (für etwas) werben; unter der Nennung des eigenen Namens unterstützen; (etwas) unterschreiben (umgangsspra … Universal-Lexikon
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Испанский
- Латинский
- Немецкий
- Нидерландский
- Русский
- Турецкий
- Французский
- Хорватский
- Чешский